Rdzenna grupa Gabrieleño zamieszkała w Irvine około 2.000 lat temu. Gaspar de Portolà, hiszpański odkrywca, przybył do tego obszaru w 1769 r., co doprowadziło do utworzenia fortów, misji i stad bydła. Król Hiszpanii rozparł ziemię na misje i do użytku prywatnego.

Po uzyskaniu przez Meksyk niepodległości od Hiszpanii w 1821 r. rząd meksykański uspokoił misje i przejął kontrolę nad ziemiami. Zaczęła rozprowadzać ziemię wśród obywateli Meksyku, którzy ubiegali się o dotacje. Trzy duże hiszpańsko-meksykańskie dotacje stanowiły grunty, które później stały się Ranczem Irvine: Rancho Santiago de Santa Ana, Rancho San Joaquin i Rancho Lomas de Santiago.

Camp Bonita na Ranczu Irvine w 1937

W 1864 r. Jose Andres Sepulveda, właściciel Rancho San Joaquin, sprzedał 50 000 akrów (2000 km²) Benjaminowi i Thomasowi Flintowi, Llewellynowi Bixby i Jamesowi Irvine za 18 000 dolarów w celu uregulowania zadłużenia z tytułu Wielkiej Suszy. W 1866 r. Irvine, Flint i Bixby nabyły 47,000 akra (1900 km²) Rancho Lomas de Santiago za 7,000 dolarów. Po wojnie meksykańsko-amerykańskiej kraina Rancho Santiago de Santa Ana padła ofiarą zaplątanych tytułów. W 1868 r. ranczo zostało podzielone na czterech powodów w ramach postępowania sądowego: Flint, Bixby i Irvine. Rangi były poświęcone wypasowi owiec. Jednakże w 1870 r. dozwolone było prowadzenie działalności rolniczej w dzierżawie.

W 1878 roku James Irvine nabył udziały za 150 000 dolarów. Jego 110 000 akrów (450 km) rozciągnęło się 23 mil (37 km) od Oceanu Spokojnego do rzeki Santa Ana. James Irvine zmarł w 1886. Ranczo odziedziczył jego syn, James Irvine II, który włączył je do kompanii Irvine. James Irvine II przeniósł operacje na ranczo na uprawy polowe, oliwne i cytrusowe.

W 1888 r. kolej Santa Fe rozszerzyła swoją linię na Fallbrook Junction na północ od San Diego i nazwała stację po Jamesie Irvine. Miasto, które powstało wokół tej stacji, nazywało się Myford, po synu Irvine, ponieważ poczta w hrabstwie Calaveras nosiła już nazwisko. Miasto zmieniono na Irvine w 1914.

Rozwój przedmieść na Ranczu Irvine w 1975

Rozwijający się miejski rdzeń w mieście Irvine w 2010

Do 1918 r. na Ranczu Irvine hodowano 60 000 akrów (²⁴⁰ km) fasoli limskiej. W czasie II wojny światowej zbudowano dwa obiekty Marine Corps, MCAS El Toro i MCAS Tustin, na terenie rancza sprzedanym rządowi.

James Irvine II zmarł w 1947 roku życia w wieku 80 lat. Jego syn, Myford, objął przewodnictwo w firmie Irvine. Zaczął otwierać małe odcinki rancza Irvine na rozwój miast.

Ranczo Irvine zagrało gospodarza "Boy Scouts of America's 1953 National Scout Jamboree". Jamboree Road, główna ulica, która rozciąga się od Newport Beach do miasta Orange, została nazwana na cześć tego wydarzenia. David Sills, młody harcerz z Peorii w Illinois, był wśród uczestników na Jamboree w 1953 roku. Sills powrócił do Irvine jako dorosły i poszedł na cztery kadencje jako burmistrz miasta.

Myford Irvine zmarł w 1959. W tym samym roku Uniwersytet Kalifornijski poprosił Irvine Company o 1.000 akrów (4 km) na nowy uniwersytet. Spółka Irvine sprzedała żądane grunty za 1 USD, a później państwo zakupiło dodatkowe 500 akrów (2,0 km²).

William Pereira, architekt uniwersytetu zajmujący się doradztwem, i planiści firmy Irvine opracowali plany miasta dla 50.000 osób otaczającego nowy uniwersytet. W planie wezwano do utworzenia stref przemysłowych, mieszkalnych i rekreacyjnych, centrów handlowych i pasów zielonych. Nowa wspólnota miała być nazwana Irvine; nazwa starego rolniczego miasta Irvine, gdzie znajdowała się stacja kolejowa i poczta, została zmieniona na East Irvine. Pierwsze etapy wiosek Turtle Rock, University Park, Westpark (dalej pod nazwą Culverdale), El Camino Real i Walnut zakończyły się do 1970 r.

28 grudnia 1971 r. mieszkańcy tych społeczności głosowali za wprowadzeniem znacznie większego miasta niż to przewidziane w planie Pereira. Do stycznia 1999 r. ludność Irvine wynosiła 134,000, a łączna powierzchnia wynosi 43 mil kwadratowych (111 km²).

W latach 1970. burmistrzem był Bill Vardoulis.

Po upadku Sajgonu w 1975 r. napływ wietnamskich uchodźców osiedlił się w pobliskiej dolinie fontannowej, zwłaszcza pod koniec 1970 r. i w latach 80., tworząc duży procent azjatyckich Amerykanów w mieście.

Pod koniec 2003 r., po dziesięcioletniej walce prawnej, Irvine załączyła dawną stację lotniczą El Toro Marine Corps. Dzięki temu do miasta dodano 7,3 mili kwadratowych (19 km) ziemi i zablokowano inicjatywę, której orędownikami są mieszkańcy Newport Beach, polegającą na zastąpieniu lotniska Johna Wayne'a nowym lotniskiem w El Toro. Większość tej ziemi stała się częścią Wielkiego Parku hrabstwa Orange.

Irvine graniczy z Tustinem na północ, Santa Ana na północny zachód, Lake Forest na wschodzie, Laguna Hills i Laguna Woods na południowy wschód, Costa Mesa na zachód i Newport Beach na południowy zachód. Irvine dzieli również niewielką granicę z Orange na północ na otwartych terenach przez SR 261.

San Diego Creek, które przepływa na północny zachód do Upper Newport Bay, jest podstawowym ciekiem wodnym odprowadzającym miasto. Jego największym źródłem jest Peters Canyon Wash. Większość Irvine znajduje się w szerokiej, płaskiej dolinie między Loma Ridge na północy a San Joaquin Hills na południu. Na skrajnych obszarach północnych i południowych znajduje się jednak kilka wzgórz, plateaus i kanionów.

Planowane miasto

Widok zespołu biznesowego Irvine i autostrady 405

Architekt Los Angeles William Pereira i pracownik Irvine Company Raymond Watson zaprojektowali układ Irvine'a, który jest nominalnie podzielony na miasta zwane "wsiami", oddzielone sześciopunktowymi ulicami. W każdym mieście znajdują się domy o podobnym wzorze, a także ośrodki handlowe, instytucje religijne i szkoły. Dystrykty komercyjne znajdują się na peryferiach miast centralnych.

Pierwotnie Pereira przewidywała plan cykliczny, obejmujący liczne sztuczne jeziora i uniwersytet w centrum. Gdy Irvine Company odmówiła zrzeczenia się cennych gruntów rolnych w centralnej części płaskiego regionu rancza na potrzeby tego planu, teren uniwersytecki został przeniesiony do bazy południowych wzgórz przybrzeżnych. Projekt, który ostatecznie został wykorzystany, opierał się na kształcie naszyjnika (wraz z wioskami położonymi wzdłuż dwóch równoległych głównych ulic, które kończą się na Uniwersytecie Kalifornijskim w Irvine (UCI), "wisior"). Obszary mieszkalne graniczą obecnie z dwoma okręgami handlowymi: Irvine Business Complex na zachód (część południowego wybrzeża Plaza-John Wayne Airport) i Irvine Spectrum na wschodzie. Ślady oryginalnego okrągłego projektu są nadal widoczne w układzie kampusu UCI i dwóch sztucznych jezior w centrum Woodbridge, jednej z centrów wiosek.

Obszary planowania Irvine

Wszystkie ulice mają zasiłki na zagospodarowanie terenu. Prawo jazdy dla linii energetycznych służy również jako korytarze rowerowe, parki i pasy zieleni do łączenia konserw ekologicznych. Miasto nawadnia zieleń odzyskaną wodą. Stowarzyszenia właścicieli domów, które rządzą niektórymi dzielnicami wiejskimi, kontrolują w różnym stopniu wygląd domów. W bardziej restrykcyjnych obszarach regulowane są dachy, farby i krajobrazy. Starsze części Wsi Northwood, które powstały na początku lat 1970. niezależnie od Irvine Company, wyróżniają się jako większa wioska, która nie jest pod nadzorem stowarzyszenia właścicieli domów. W rezultacie właściciele domów w starszych obszarach Northwood nie uiszczają miesięcznej opłaty za stowarzyszenie wiejskie; jego okolice zazwyczaj nie są tak jednorodne pod względem wyglądu jak w innych wioskach, takich jak Westpark i Woodbridge. Jednak bardziej rygorystycznie uregulowane wsie oferują zazwyczaj więcej udogodnień, takich jak baseny, korty tenisowe i parki, które są tylko członkami.

Oprócz opłat stowarzyszeniowych, właściciele domów w wioskach, które powstały w latach 1980. i później, mogą zostać objęci specjalnym podatkiem od Mello-Roos, który powstał w okresie po 13. propozycji. W przypadku właścicieli mieszkań na tych obszarach opłaty związane ze stowarzyszeniami w połączeniu ze specjalnym podatkiem Mello-Roos mogą znacząco zwiększyć koszty życia w mieście.

Rue Rueda Gigante Square w Irvine Spectrum.

Most nad sztucznym jeziorem północnym w Woodbridge, okolicy w stylu atlantyckim

Wsie

Początkowo planowano, że każda z wiosek będzie miała odrębny motyw architektoniczny.

Klimat

Późną wiosną i wczesnym latem w Irvine występuje zjawisko Gloom czerwcowym rozpowszechnione w południowej Kalifornii, z przesadnymi poranami i sporadycznymi krokami. Późnym latem i jesienią jest ciepło i przeważnie sucho, a sporadyczne wybuchy wilgotnej pogody rozciągają się od huraganów pacyficznych u zachodniego wybrzeża Meksyku. Zimy są łagodne, a większość zim nie ma mrozu, i mogą być gorące i suche, kiedy wiatr Santa Ana dmucha. Opady w Irvine występują głównie w miesiącach zimowych. Ponieważ Irvine jest blisko wybrzeża, różne części Irvine mają różne mikroklimaty; na przykład, efekt czerwcowej gloomu jest silniejszy w południowych częściach Irvine, bliżej Oceanu Spokojnego.

Czasami może padać śnieg w Górach Santa Ana na północny wschód od Irvine. Śnieg w dolnych częściach Irvine jest bardzo rzadki, ale w styczniu 1949 r. obszar ten otrzymał trzy cale śniegu. Tornado dotknęło Irvine w 1991 roku, wydarzenie, które zdarza się w hrabstwie Orange częściej około raz na pięć lat.

W 2016 r. Irvine stała się największym miastem w kontynentalnych Stanach Zjednoczonych o pluralizmie w Ameryce azjatyckiej, stanowiącym około 45% ludności miasta.

2010

Spis Stanów Zjednoczonych z 2010 r. donosi, że liczba ludności w Irvine wynosiła 212 375. Gęstość zaludnienia wynosiła 3 195,8 osób na kilometr kwadratowy (1 233,9/km²). Rasowy skład Irvine wynosił 107,215 (50,5%) białego, 3 718 (1,8%) afrykańskiego, 355 (0,2%) rdzennego amerykańskiego, 83,176 (39,2%) azjatyckiego, 334 (0,2%) wyspiarskiego Pacyfiku, 5,867 (2,8%) z innych ras oraz 11,710 (5,5%) z dwóch lub więcej ras. Latynos lub Latynos z jakiegokolwiek wyścigu liczył 19 621 osób (9,2%). Białe osobniki nielatynoskie stanowiły 45,1% populacji.

Spis ludności donosi, że 205 819 osób (96,9% populacji) mieszkało w gospodarstwach domowych, 5 968 (2,8%) mieszkało w niezinstytucjonalizowanych grupach, a 588 (0,3%) zinstytucjonalizowano.

78 978 gospodarstw domowych, z których 26 693 (33,8%) miało dzieci w wieku poniżej 18 lat, 40 930 (51,8%) było małżeństwami osób przeciwnej płci, 7 545 (9,6%) miało gospodarstwo domowe bez męża, 2 978 (3,8%) miało gospodarstwo domowe bez żony. Było 3,218 (4,1%) związków partnerskich osób przeciwnej płci, a 463 (0,6%) związków małżeńskich tej samej płci lub związków partnerskich. 18 475 gospodarstw domowych (23,4%) składa się z osób fizycznych, a 4 146 (5,2%) osób mieszkało samotnie w wieku 65 lat lub starszych. Średni rozmiar gospodarstwa domowego wynosił 2,61. Było 51 453 rodzin (65,1% wszystkich gospodarstw domowych); średni rozmiar rodziny wynosił 3,13.

Rozkład wiekowy populacji był następujący: 45 675 osób (21,5%) w wieku poniżej 18 lat, 30 384 osób (14,3%) w wieku od 18 do 24 lat, 66 670 osób (31,4%) w wieku od 25 do 44 lat, 51 185 osób (24,1%) w wieku od 45 do 64 oraz 18,461 osób (8,7%) w wieku od lat. Mediana wieku wynosiła 33,9 lat. Na każde 100 samic było 94,9 samca. Na każde 100 samic w wieku 18 lat i więcej było 92,4 samca.

83.899 mieszkań o średniej gęstości 1.262.5 na kilometr kwadratowy (487.5/km²), z czego 39.646 (50.2%) zajmowali właściciele, a 39.332 (49.8%) zajmowali wynajmujący. Wskaźnik wakatów wśród właścicieli domów wyniósł 2,2%; współczynnik wakatu wynosił 6,2%. 109 846 osób (51,7% ludności) mieszkało w lokalach mieszkalnych zajmowanych przez właścicieli, a 95 973 osób (45,2%) mieszkało w lokalach mieszkalnych wynajmowanych.

W latach 2009-2013 w Irvine średni dochód gospodarstwa domowego wynosił 90 585 USD, przy czym 12,2% ludności żyło poniżej federalnej granicy ubóstwa.

2000

Spis powszechny z 2000 r. wykazał, że w mieście jest 143 072 osób, 51 199 gospodarstw domowych i 34 354 rodzin. Gęstość zaludnienia wynosiła 3 098,0 mieszkańca na kilometr kwadratowy (1 196,2/km2000) na podstawie spisu powszechnego. Było 53 711 mieszkań o średniej gęstości 1 163,0 na kilometr kwadratowy (449,1/km²). Populacja rasowa miasta wynosiła 61,1% Białych, 7,4% populacji stanowiły: Latynoski lub Latynoski z jakiejkolwiek rasy, 1,5% Czarny lub Afrykański, 0,2% Indianin, 29,8% Azjaci, 1,1% Wyspy Pacyfiku, 2,5% z innych ras i 4,8% z dwóch lub więcej ras.

51 199 gospodarstw domowych, z których 36,0% miało dzieci poniżej 18 roku życia, 53,8% to małżeństwa żyjące razem, 9,8% to gospodarze domowi bez męża, a 32,9% to osoby niebędące rodzinami. 22,8% wszystkich gospodarstw domowych stanowiły osoby indywidualne, a 5,0% osób mieszkało samotnie w wieku 65 lat lub starszym. Średni rozmiar gospodarstwa domowego wynosił 2,70 osoby, a średni rozmiar rodziny wynosił 3,17.

W mieście populacja została rozłożona: 23,5% w wieku poniżej 18 lat, 14,4% w wieku od 18 do 24 lat, 32,3% w wieku od 25 do 44 lat, 22,6% w wieku od 45 do 64 lat oraz 7,2% w wieku od 65 lat. Mediana wieku wynosiła 33 lat. Na każde 100 samic było 93,8 samca. Na każde 100 samic w wieku 18 lat i więcej było 90,0 samca.

Według szacunków Biura Spisowego z 2007 r. średni dochód gospodarstwa domowego w mieście wynosił 98,923 USD, a średni dochód dla rodziny wynosił 111,455 USD; liczby te czynią Irvine siódmym najbogatszym miastem w USA, wśród miast o populacji 65.000 lub wyższej. 9,1% ludności i 5,0% rodzin było poniżej progu ubóstwa. Spośród ogółu ludności 6,1% osób w wieku poniżej 18 lat i 5,6% z tych 65 lat i starszych żyło poniżej progu ubóstwa.

W 2006 r. średni czynsz za mieszkanie wynosił 1 660 dolarów miesięcznie. To było najwyższe miejsce w Stanach Zjednoczonych, ponad 100 000 osób. Rosnące wysokie koszty mieszkalnictwa są głównym problemem w hrabstwie Irvine i Orange, ponieważ rada miejska stoi w obliczu presji, aby zatwierdzić przyszłe projekty mieszkaniowe dotowane do dochodów, aby sprostać wymaganiom obywateli klasy robotniczej.

Liceum Uniwersyteckie w Irvine

McGaugh Hall na Uniwersytecie Kalifornijskim w Irvine

Irvine została wybrana w 2008 r. przez CNNMoney.com jako czwarte miejsce do zamieszkania w Stanach Zjednoczonych. W 2012 roku plasował się na szóstym miejscu. We wrześniu 2011 r. Biznesweek wymieniło Irvine jako piąte najlepsze miasto w Stanach Zjednoczonych. Irvine jest zawsze najbezpieczniejszym miastem w Ameryce i ma ponad 100 000 mieszkańców. W 2014 r. Irvine została nazwana najbardziej zarządzanym miastem w USA przez Wall Street 24/7. W marcu 2017 r. WalletHub wymienił Irvine jako trzecie najszczęśliwsze miejsce zamieszkania w Stanach Zjednoczonych. W czerwcu 2017 r. Niche.com nazwał Irvine dziesiątym najlepszym miastem w Ameryce. W 2019 r. Irvine została nazwana 2. najszczęśliwszym miastem Ameryki przez BusinessInsider i 18 najlepszym miejscem do zamieszkania przez magazyn Money.

Fontanna w Irvine Spectrum Center. Centrum i jego okolice stanowią istotną część gospodarki Irvine.

Siedziba Blizzard Entertainment znajduje się w Irvine

Toshiba America Electronics znajduje się między innymi w budynkach Newport Gateway na Boulevard MacArthur

Informacje turystyczne Irvine są koordynowane w ramach programu Destination Irvine realizowanego przez Izbę Handlową. Program zawiera informacje o Irvine jako miejscu na wakacje i jako miejscu docelowym spotkań, imprez i innych inicjatyw biznesowych. Irvine został oceniony jako jedno z największych miast dla nowo powstających przedsiębiorstw, a jego silna, szybko rozwijająca się gospodarka pomogła uznać Orange County za jeden z dziesięciu najszybciej rozwijających się rynków pracy.

Irvine jest również miejscem realizacji projektów filmowych. Władze miejskie udzielają bezpłatnych lub tanich zezwoleń na filmowanie i oferują informacje o lokalizacji potencjalnym producentom.

Biznes

Następujące przedsiębiorstwa mają siedzibę w Irvine:

Siedzibą w Irvine są następujące międzynarodowe przedsiębiorstwa:

Najlepsi pracodawcy

W latach 2018-19 największymi pracodawcami w mieście były:

Siedziba główna Broadcom w Parku Badawczym Uniwersytetu UC Irvine

Festiwal Irvine Global Village

Każdego października Irvine organizuje Festiwal Wsi Irvine Global, aby uczcić różnorodność wśród obywateli Irvine i Orange County. Festiwal składa się z eksponatów od lokalnych handlowców, rozrywki z różnych kultur oraz pobierania próbek żywności z różnych regionów świata. Impreza odbywała się w Parku Pamięci Colonel Bill Barber Marine Corps, ale od tamtej pory została przeniesiona do Wielkiego Parku Hrabstwa Orange.

Telewizja Wspólnoty Irvine

Irvine Community Television (ICTV) produkuje i transmituje programy telewizyjne na temat wiadomości, sportu, sztuki, kultury, bezpieczeństwa dla społeczności Irvine. Hasło ICTV brzmi: "Dla ciebie, o tobie". Kierunki ICTV na kanale Cox Communications 30 i online.

Lokalizacja filmu

Według internetowej bazy danych filmów (IMDb) następujące produkcje zostały albo częściowo, albo całkowicie nakręcone w języku irvine:

Biblioteki

Irvine ma trzy biblioteki publiczne: Biblioteka Regionalna Parku Dziedzictwa, Biblioteka Parku Uniwersyteckiego i Biblioteka Katie Wheeler. Biblioteka Dziedzictwa służy jako regionalna biblioteka referencyjna dla Central Orange County i ma duży nacisk na działalność biznesową i artystyczną, podczas gdy Biblioteka Parków Uniwersyteckich ma 95 745 książek, w tym znaczną kolekcję chińską. Katie Wheeler była wnuczką Jamesa Irvine, a biblioteka jest repliką domu należącego do Irvine, w którym dorastała. Ponadto większość bibliotek UCI jest dostępna publicznie.

Punkty zainteresowania

Orange County Great Park - balon powietrzny

Sport

Irvine jest domem w USA Water Polo, krajowym organie zarządzającym sportem piłki wodnej.

Irvine ma parki i parki sąsiedzkie. Parki społeczne mają obiekty publiczne zlokalizowane na każdym miejscu. Parki sąsiedzkie zapewniają przestrzeń otwartą i kilka obiektów rekreacyjnych w różnych wioskach Irvine. W szczególności Northwood Community Park wprowadził niedawno wyjątkowy dodatek: Memoriał Honorowy i Gratitude z Northwood jest pierwszym pomnikiem w USA, jaki kiedykolwiek zbudowano przed zakończeniem wojen. Wymienia on żołnierzy USA zmarłych z Iraku i Afganistanu, a w dniu 14 listopada 2010 r. wymienił ponad 5 700 nazwisk (z 8 000 dostępnych miejsc). Również rzadkie w historii pomników wojennych, będzie corocznie aktualizowane.

Parki wspólnotowe

Parki sąsiedzkie

Inne pomieszczenia publiczne w Irvine, niebędące częścią departamentu parków miejskich, obejmują Williama R. Park Regionalny Mason, Park Aldrich w kampusie UC Irvine i Sanktuarium Przyrody San Joaquin.

Samorząd terytorialny

Irvine jest miastem czarterowym, działającym w rządowej formie Rady/kierownika.

Rada Miejska

Rada Miasta składa się z burmistrza i czterech członków Rady Miasta. Burmistrz obraduje na dwuletnią kadencję, a członkowie Rady obradują na czteroletnią kadencję. Miasto ma dwustopniowy limit dla wybranych urzędników. Wybory odbywają się co dwa lata, w latach parzystych. W trakcie każdego wyboru do rozważenia wchodzi dwóch członków Rady i siedziba burmistrza. Rada Miasta mianuje kierownika miasta, który pełni funkcję głównego zarządcy miasta. Rada Miejska ustala politykę dla miasta, a kierownik miasta jest odpowiedzialny za realizację polityki. Rada Miasta wyznacza wolontariuszy, którzy pełnią służbę w różnych radach doradczych, komisjach i komitetach.

Zgodnie z kompleksowym rocznym sprawozdaniem finansowym miasta za rok budżetowy 2014-2015, w czerwcu 30 r. w 2015 r. miasto posiada aktywa netto w wysokości 2,59 mld USD. Dochody w latach 2014-15 wyniosły 395,2 mln USD, a podatek od nieruchomości wyniósł 50,7 mln USD, a podatek od sprzedaży - 58,8 mln USD. Od czerwca 30 r. fundusze rządowe miasta zgłosiły łączne salda funduszy końcowych w wysokości 960,9 mln USD.

Struktura zarządzania i koordynacji usług miejskich:

Wydziały miejskie

Miasto Irvine jest obsługiwane przez osiem departamentów. Wydziały te są odpowiedzialne za zarządzanie i prowadzenie całej działalności ratusza i jego usług:

Usługi

Usługi świadczone przez miasto obejmują:

Usługi wsparcia świadczone są przez inne agencje, w tym: Irvine Unified School District, Tustin Unified School District, Southern California Edison, Irvine Ranch Water District i Orange County Fire Authority.

Stan i federacja

W Kalifornijskim Senacie, Irvine jest w 37. okręgu Senatu, reprezentowanym przez republikańskiego Johna Moorlacha. W Zgromadzeniu Państwowym Kalifornii dzieli się on między 68. dystrykt Zgromadzenia, reprezentowany przez Republikanina Stevena Choi, a 74. dystrykt Zgromadzenia, reprezentowany przez Demokrata Cottiego Petriego-Norrisa.

Podczas recesji w 2011 r. Irvine stała się częścią 45. dystryktu kongresu w Kalifornii. 45 Dystrykt reprezentowany jest przez Demokrata Katie Portera.

Polityka

Według sekretarza stanu Kalifornia, od 22 października 2018 r., Irvine ma 126 142 zarejestrowanych wyborców. Spośród nich 44 611 (35,37%) zostało zarejestrowanych Demokratów, 32 105 (25,45%) było zarejestrowanych Republikanów, a 44 863 (35,57%) odrzuciło upaństwowienie partii politycznej/są niepodległymi. Irvine jest jednym z ośmiu miast w Kalifornii, które mają kilkudziesięciu niezależnych wyborców, w przeciwieństwie do wielu lub większości wyborców zarejestrowanych w jednej z dwóch głównych partii.

Irvine kontraktuje się z hrabstwem Orange na usługi ogniowe i medyczne. Ochrona przeciwpożarowa w Irvine jest zapewniona przez organ straży pożarnej w hrabstwie Orange przez Falk Ambulance. Egzekwowanie prawa zapewnia departament policji w Irvine. IPD prowadzi działalność w podmiejskim mieście, które od 2005 r. co roku ma jeden z najniższych wskaźników przestępczości z użyciem przemocy wśród miast, w których FBI ma ponad 100 000 mieszkańców. Wydział Policji Uniwersytetu Kalifornijskiego ma również jurysdykcję - w tym władzę aresztowawczą - w rejonach miasta w pobliżu kampusu UC Irvine, podczas gdy Wydział Policji Uniwersytetu Kalifornijskiego ma podobną jurysdykcję w rejonach miasta w pobliżu kampusu CSU Fullerton Irvine. Irvine Valley College również utrzymuje się na policyjnym wydziale kampusu.

Kształcenie podstawowe i średnie

Większość Irvine znajduje się w Irvine Unified School District (IUSD). Pięć szkół średnich w IUSD to liceum uniwersyteckie, liceum w Irvine, liceum w Northwood, liceum Woodbridge oraz liceum w Portola. Arnold O. Liceum Beckman znajduje się w Irvine, ale jest zarządzane przez Tustin Unified School District. Pięć szkół średnich w IUSD oraz Beckman High School konsekwentnie plasuje się na liście 1.300 najlepszych ogólnodostępnych szkół średnich w Newsweek.

Irvine jest również domem dla szkół podstawowych i gimnazjalnych, w tym dwóch alternatywnych, całorocznych, otwartych szkół K-8, Plaza Vista i Vista Verde. Części północnej i zachodniej części miasta znajdują się w dzielnicy Tustin Unified School.

Uczelnie i uniwersytety

Irvine jest domem Uniwersytetu Kalifornijskiego w Irvine, który jest drugim najnowszym kampusem (założonym w 1965 r.) w systemie UC po Uniwersytecie Kalifornijskim w Merced. Do innych instytucji szkolnictwa wyższego w Irvine należy Uniwersytet Południowy w Kalifornii, Uniwersytet Concordia, Uniwersytet Westcliff, Uniwersytet Paramount California, Uniwersytet Naukowy na odległość, Irvine Valley College, Fuller Theological Seminary, FIDM, The Fashion Institute of Design and Merchandising, Orange County Campus, Uniwersytet Stanbridge oraz kampus satelitarny Uniwersytetu Stanowego w Kalifornii, Fullerton. Uniwersytet Chapman i Uniwersytet Soka znajdują się w sąsiednich miastach.

Według spisu Stanów Zjednoczonych z 2000 r., Irvine zajmuje 7. miejsce w rankingu ogólnokrajowym, wśród miast o liczbie ludności wynoszącej co najmniej 100 000, za posiadanie najwyższego odsetka osób w wieku co najmniej 25 lat z tytułami doktora, przy czym 3 589 mieszkańców zgłasza takie osiągnięcia edukacyjne.

Centrum Transportu Irvine, znane również jako Dworzec Irvine

Motoryzacja

Ulice i skrzyżowania należące do miasta posiadają znak towarowy mahoany i są światłowodowe połączone z miejskim Ośrodkiem Badań i Kontroli Ruchu Irvine (ITRAC). Kamery drogowe i czujniki naziemne monitorują przepływ ruchu w mieście i automatycznie dostosowują czas sygnału do ruchu w linii, co pozwala większej liczbie pojazdów uniknąć czerwonych świateł. Kilka głównych autostrad przechodzi przez Irvine (Interstate 5, Interstate 405 (California), California State Route 73, California State Route 133, California State Route 241 oraz California State Route 261). Duże tętnice przez Irvine są szeroko zbudowane i biegną w kierunku północno-wschodnim z ograniczeniami prędkości przekraczającymi 50 mph (80 km/h). Dzięki taktowaniu sygnału, szerokim uliczkom i układowi drogi boczne ulice Irvine są w stanie obsłużyć większy ruch niż inne miasta w hrabstwie Orange.

W 2015 r. 5,0 procent gospodarstw domowych w Irlandii nie posiadało samochodu, który w 2016 r. zmniejszył się do 4,0 procent. Średnia krajowa wyniosła 8,7% w 2016 r. Irvine w 2016 r. zajmował średnio 1,83 samochodu na gospodarstwo domowe, w porównaniu ze średnią krajową 1,8.

Usługi transportu masowego i towarowego

Usługi autobusowe i promowe

Lokalne połączenia autobusowe są obsługiwane przez organ transportu okręgu Orange.

Miasto Irvine od 2008 r. obsługuje własne przewozy autobusowe w transporcie masowym zwane iShuttle. Cztery weekendowe wahadłowce obsługują głównych pracodawców, obszary mieszkalne, centra handlowe i obiekty transportowe. Dwie linie, trasa A i trasa B, łączą stację metrolink Tustin z obszarem kompleksu biznesowego Irvine. Trasa A zapewnia obsługę między dworcem Tustin Metrolink a portem lotniczym John Wayne z przystankami wzdłuż Von Karman Avenue. Trasa B przebiega wzdłuż Jamboree Road, zanim przejdzie przez Main Street i Michelson Drive. Pozostałe dwie linie, trasa C i trasa D, oferują połączenia między stacją Irvine a obszarem spektrum Irvine, które obejmują głównych pracodawców, centrum spektrum Irvine oraz społeczności mieszkaniowych The Park i The Village. Trasa C jedzie za Irvine Center Drive i kończy się w kampusie Capital Group, podczas gdy Route D obsługuje Irvine Spectrum Centre, Kaiser Permanente - Irvine Medical Centre oraz Hoag Hospital Irvine.

Kolej pasażerska

Irvine jest obsługiwany koleją dojazdową do Los Angeles, San Diego, Riverside i San Bernardino w hrabstwach zarówno Irvine, jak i Tustin na stacjach metrolink Orange Line i IE-OC Line. OCTA wprowadza obecnie znaczny wzrost liczby usług na linii Orange County, przy czym w godzinach dojazdowych w dni robocze pociągi odbywają się co około 30 minut. Pociągi Amtrak jeżdżą około 60 do 90 minut przez cały tydzień wzdłuż trasy Pacific Surfliner między San Diego i Los Angeles. Pociągi Amtrak zatrzymują się tylko na stacji Irvine, w przeciwieństwie do Metrolink, która zatrzymuje się na stacji Irvine i Tustin. Miesięczne przepustki Rail2Rail umożliwiają dojazdowi korzystanie zarówno z usług Metrolink, jak i Amtrak, a bilety standardowe są specyficzne dla jednego operatora. Na dworcu Irvine ukończono niedawno czterokondygnacyjny obiekt parkingowy w ramach remontu stacji.

W pewnym momencie Irvine zamierzał zbudować tramwaj / przewodnik, ale w lutym 2009 r. miasto Irvine odwołało projekt. Początkowo planowano połączyć Wielki Park hrabstwa Orange z Centrum Widma Irvine i otaczającymi je przedsiębiorstwami z systemem tranzytowym o stałej trasie, zatrzymując się również w Centrum Transportu Irvine (stacja Irvine). W 2008 r. wybrano dwie możliwe trasy, ale żadna z nich nie zostanie teraz opracowana. Całe 128 mln USD środków zostanie zwróconych do funduszu środka M i będzie dostępne dla innych miast w okręgu Orange.

Kolej towarowa

Głównym czynnikiem przyczyniającym się do wzrostu Irvine była kolej towarowa zapewniona przez ATSF (obecnie BNSF) Transport. Venta Spur był pierwszym impulsem Irvine'a. Zbudowany w latach 1920., przeniósł cytrus z trzech zakładów przetwórczych w tym, co jest teraz Northwood do reszty kraju. Zakłady przetwórcze były w zasadzie pierwszym i największym pracodawcą Irvine w tamtym czasie.

Rośliny zaczęły kończyć działalność w latach 1970-tych, a w 1985 r. odleciał. W 1999 r., po oddaniu darowizny do miasta Irvine, przekształcono ją w ślad rowerowy Venta Spur.

Irvine Industrial Spur to drugi ruch kolejowy w Irvine. Służy różnym gałęziom przemysłu w Irvine's Business Complex. Obecnie nie dostrzega ruchu, a departament planowania Irvine rozważa zmianę go w ścieżkę rowerową.

Drogi rowerowe

Irvine oferuje system pasów rowerowych i szlaków w celu zachęcania do korzystania z rowerów jako środka transportu. Istnieją 44,5 mili (71,6 km) ścieżek rowerowych terenowych i 282 mil (454 km) pasów rowerowych w Irvine.

Irvine ma cztery miasta siostrzane:

•   Tsukuba, Ibaraki, Japonia
•   Taoyuan District, Taoyuan City, Tajwan
•   Hermosillo, Sonora, Meksyk
•   Seocho-gu, Seul, Korea Południowa