กลุ่ม Gabrielo ท้องถิ่น อาศัยอยู่ในเมืองไอร์ไวน์ เมื่อประมาณ 2,000 ปีก่อน กาสปาร์ เดอ พอโตล่า นักสํารวจชาวสเปน เดินทางมายังบริเวณนั้นในปี 2512 ซึ่งนําไปสู่การก่อตั้งกลุ่มฟอร์ต ภารกิจ และฝูงวัว กษัตริย์แห่งสเปนเสด็จลงจากที่ดินเพื่อภารกิจและการใช้เป็นเอกชน

หลัง จาก ที่ เม็กซิโก ได้รับ อิสรภาพ จาก สเปน ใน ปี 1821 รัฐบาล เม็กซิโก ได้ ระบุ ภารกิจ และ เข้า มา ควบคุม พื้นที่ เหล่า นี้ มัน เริ่ม กระจาย ที่ดิน ให้ กับ ชาว เม็กซิโก ที่ ลง ทุน ให้ เงิน สนับสนุน เงินบริจาคจํานวนมากของสเปน/เม็กซิโกสามที่สร้างแผ่นดินที่ต่อมากลายเป็นฟาร์มไอร์ไวน์: แรนโช ซานติอาโก้ เด ซานตา แอนา, แรนโช ซาน โจควิน และ แรนโช โลมาส เดอ ซานติอาโก

ค่ายโบนิตาที่ไร่อีร์ไวน์ในปี 1937

ในปี 1864 นายโฮเซ อันเดรส เซปุลเวดา เจ้าของร้านรานโช ซาน โจอาควิน ได้ขายที่ดิน 50,000 เอเคอร์ (200 กิโลเมตร) ให้แก่เบนจามินและโธมัส ฟลินท์ ลูเวลลิน บิกซ์บี และเจมส์ อิร์ไวน์ เป็นเงินจํานวน 18,0000 ดอลลาร์ เพื่อชําระหนี้ทั้งหมดจากภัยของแม่น้ําใหญ่ ในปี ค.ศ. 1866, เออร์ไวน์, ฟลินท์และบิกซ์บี ครอบครองพื้นที่ 47,000 เอเคอร์ (190 กม^.2) รันโช โลมาส เดอ ซานติเอโก ราคา 7,000 ดอลลาร์ หลังสงครามเม็กซิกัน-อเมริกัน แผ่นดินของแรนโช ซานตา อนา ตกเป็นเหยื่อของยศศักดิ์สิทธิ์ ในปี 1868 ไร่แห่งนี้ถูกแบ่งออกเป็นสี่ประเทศที่อ้างสิทธิ์ โดยเป็นส่วนหนึ่งของการฟ้องร้อง: ฟลิ้นท์ บิกซ์บี้ และ ไอร์ไวน์ ป่าพวกนี้อุทิศให้แกะกินหญ้า อย่างไร ก็ตาม ใน ปี 1870 ได้รับ อนุญาต ให้ ทํา การเกษตร สําหรับ ผู้เช่า

ในปี 1878 เจมส์ เออร์ไวน์ ได้ผลประโยชน์จากหุ้นส่วนของเขา 150,000 ดอลลาร์ พื้นที่ 110,000 เอเคอร์ของเขา (450 กม^.2) ยืดออกไป 23 ไมล์ (37 กม.) จากมหาสมุทรแปซิฟิกไปจนถึงแม่น้ําซานตาอานา เจมส์ เออร์ไวน์ ตายในปี 1886 ไร่นี้ได้รับมรดกจากบุตรชายของเขา เจมส์ เออร์ไวน์ 2 ซึ่งเป็นบริษัทไอร์ไวน์ เจมส์ เออร์ไวน์ II ได้ย้าย การทําไร่ไปยังพืชไร่ ต้นมะกอกและต้นไซตรัส

ในปี 1888 รถไฟซานตาเฟ่ได้ทอดสายของมันไปยังจุดจอดรถฟอลบรูค ทางตอนเหนือของซานดิเอโก และตั้งชื่อสถานีตามทางของเจมส์ เออร์ไวน์ เมืองที่ก่อตัวขึ้นรอบสถานีนี้มีชื่อว่า ไมฟอร์ด ตามลูกชายของเออร์ไวน์ เพราะมีสํานักงานไปรษณีย์ในคาลาเวรัสเคาน์ตี้ตั้งชื่อให้ตระกูลนี้อยู่แล้ว เมืองนี้ถูกตั้งชื่อใหม่ว่า เออร์ไวน์ ในปี 1914

การพัฒนาชานเมืองในไร่ไอร์ไวน์ในปี ค.ศ. 1975

แกนเมืองที่กําลังพัฒนาในเมืองไอร์ไวน์ในปี 2553

ภายในปี 1918, 60,000 เอเคอร์ (240 กม.²) ของถั่วลิมาได้เจริญเติบโตขึ้นบนไร่ไอร์ไวน์ หน่วยนาวิกโยธินสองหน่วย MCAS เอล โตโร และ MCAS ทัสติน ถูกสร้างขึ้นระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองบนผืนดินที่ขายให้แก่รัฐบาล

เจมส์ เออร์ไวน์ ที่ 2 ตาย ใน ปี 1947 เมื่อ อายุ 80 ลูกชายของเขา ไมฟอร์ด เป็นประธานของบริษัทไอร์ไวน์ เขาเริ่มเปิดพื้นที่เล็กๆ ของไร่ไอร์ไวน์เพื่อการพัฒนาเมือง

เรือ Irvene Ranch เป็นเจ้าภาพให้กับหน่วยทหารพรานของสหรัฐอเมริกาในงานชุมนุมลูกเสือแห่งชาติปี 2496 ถนน จัมโบรี ซึ่ง ตอน นี้ ขึ้น จาก หาด นิวพอร์ต ไป ยัง เมือง ออเรนจ์ ถูก ตั้ง ชื่อ ให้ เป็น เกียรติ แก่ งาน นี้ เดวิด สิลส์ จากนั้นลูกเสือเด็กจากเพโอเรีย อิลลินอยส์ อยู่ในคณะผู้เข้าร่วมประชุมในงานชุมนุมปี 1953 ความเจ็บป่วยกลับมาที่ไอร์ไวน์ในฐานะผู้ใหญ่ และยังคงทําหน้าที่เป็นนายกเทศมนตรีต่อไป

ไมฟอร์ด เออร์ไวน์ ตายในปี 1959 ใน ปี เดียว กัน มหาวิทยาลัย แคลิฟอร์เนีย ได้ ขอ ให้ บริษัท เออร์ไวน์ เป็น เวลา 1 , 000 เอเคอร์ (4 กม ^{. 2} กม . ) เพื่อ เข้า มหาวิทยาลัย แห่ง ใหม่ บริษัทไอร์ไวน์แห่งนี้ได้จําหน่ายที่ดินที่ร้องขอเป็นเงินจํานวน 1 เหรียญ และหลังจากนั้นรัฐได้ซื้อที่ดินเพิ่มอีก 500 เอเคอร์ (2.0 กม^.2)

วิลเลียม เปเรร่า สถาปนิกที่ให้คําปรึกษาของมหาวิทยาลัย และผู้วางแผนบริษัทไอร์ไวน์ ได้ร่างแผนใหญ่สําหรับคน 50,000 คน รอบมหาวิทยาลัยใหม่ แผนการนี้เรียกร้องให้มีอุตสาหกรรม ที่พักอาศัย และพื้นที่พักผ่อนหย่อนใจ ศูนย์การค้าและเข็มขัดสีเขียว ชุมชนใหม่ คือชื่อ เออร์ไวน์ เมืองเกษตรกรรมเก่าแห่งเออร์ไวน์ ที่ซึ่งสถานีรถไฟและที่ทําการไปรษณีย์ตั้งอยู่นั้นถูกเปลี่ยนชื่อเป็นอีสต์เออร์ไวน์ ช่วงแรกของหมู่บ้านเทอเทิล ร็อค สวนแห่งมหาวิทยาลัย เวสท์พาร์ค (ต่อมาเรียกว่าคัลเวอร์เดล) เอล คามิโน เรอัล และวอลนัทก็เสร็จสมบูรณ์ในปี 1970

ใน วัน ที่ 28 ธันวาคม 1971 ผู้ อาศัย ใน ชุมชน เหล่า นี้ ได้ ลง คะแนน ให้ รวม เมือง ที่ ใหญ่ กว่า เมือง ที่ คาด การณ์ ไว้ โดย แผน ของ เปไรรา เมื่อเดือนมกราคม ค.ศ. 1999 เออร์ไวน์มีประชากรรวม 134,000 คน และพื้นที่รวม 43 ตารางไมล์ (111 กม^.2)

ใน ทศวรรษ 1970 นายกเทศมนตรี คือ บิล วาร์ ดูลิส

หลังการล่มสลายของจังหวัดไซ่ง่อนในปี 2518 ผู้ลี้ภัยชาวเวียดนามเป็นจํานวนมากต่างอพยพหนีออกจากหุบเขาฟาวน้ํา โดยเฉพาะในช่วงปลายทศวรรษที่ 1970 และตลอดช่วงทศวรรษที่ 80 ทําให้ชาวอเมริกันในแถบเอเชียในบริเวณดังกล่าวมีจํานวนมากขึ้น

ในปลายปี 2546 หลังจากสงครามที่ถูกกฎหมายมาเป็นเวลา 10 ปี ไอร์ไวน์ได้ประกาศให้อดีตหน่วยบินของนาวิกโยธินเอลโทโร นี่เป็นการเพิ่มพื้นที่ 7.3 ตารางไมล์ (19 ^กม.²) เข้าไปในเมืองและปิดกั้นโครงการที่ผู้อยู่อาศัยในนิวพอร์ตบีช เข้ามาแทนที่สนามบินจอห์น เวย์น ด้วยสนามบินแห่งใหม่ที่เอลโตโร ดินแดนส่วนใหญ่นี้ ได้กลายเป็นส่วนหนึ่ง ของสวนออเรนจ์เคาน์ตี้

เออไวน์มีพรมแดนทัสตินทางทิศเหนือ ซานตาอานาทางตะวันตกเฉียงเหนือของป่าทะเลสาบไปทางทิศตะวันออก ลากูนาฮิลล์และลากูนาวูดส์ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ คอสตาเมซา ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ และชายหาดนิวพอร์ตทางตะวันตกเฉียงใต้ ไอร์ไวน์ยังแบ่งดินแดนเล็กๆ ที่มีส้มอยู่ทางทิศเหนือ บนพื้นที่เปิดโดย SR 261

ซาน ดิเอโก้ ครีก ที่ ไหล ไป ทาง ตะวัน ตก เฉียง เหนือ ไป ที่ อ่าว อัพเปอร์ นิวพอร์ต เป็น ทาง ระบาย น้ํา หลัก ที่ กําลัง ไหล ออกไป ใน เมือง สาม ส่วน ที่ ใหญ่ ที่สุด ของ มัน คือ ปีเตอร์ แคนยอน วอช ไอร์ไวน์ ส่วน ใหญ่ อยู่ ใน หุบเขา กว้าง ระหว่าง สันเขา โลมา ทาง เหนือ กับ เทือกเขา ซาน โจควิน ทาง ใต้ อย่างไรก็ตาม ในพื้นที่ทางตอนเหนือและตอนใต้สุดของพื้นที่แห่งนี้มีเนินเขาหลายแห่ง รวมทั้งหุบเขาและหุบเขา

เมืองที่วางแผนไว้

มุมมองของธุรกิจอิเวอีนและ 405 ฟรีเวย์

สถาปนิกชาวลอสแอนเจลิส วิลเลียม เปเรย์รา และพนักงานของบริษัท เรย์มอนด์ วัตสัน ได้ออกแบบโครงร่างของเออร์ไวน์ ซึ่งถูกเสนอชื่อให้เป็นเมืองที่เรียกว่า "หมู่บ้าน" คั่นด้วยถนนหกเลน แต่ละเมืองประกอบด้วยบ้านที่มีการออกแบบคล้าย ๆ กัน รวมทั้งศูนย์การค้า สถาบันทางศาสนา และโรงเรียน โฆษณา นี้ เป็น ตัว ตรวจสอบ ที่ อยู่ ใน เขต รอบ ๆ เมือง กลาง

เปเรย่า แต่ เดิม ได้ จินตนาการ แผน วง กลม ที่ มี ทะเลสาบ ประดิษฐ์ และ มหาวิทยาลัย มากมาย ใน ศูนย์ กลาง เมื่อบริษัทไอร์ไวน์ปฏิเสธที่จะสละไร่นาอันมีค่าในเขตกลางราบของฟาร์มสําหรับแผนนี้ สถานที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ก็ถูกย้ายไปที่ฐานของเนินเขาชายฝั่งตอนใต้ การออกแบบที่จบลงด้วยการถูกใช้นั้นขึ้นอยู่กับรูปร่างของสร้อยคอ (กับหมู่บ้านที่ทอดยาวไปตามท้องถนนใหญ่ขนานสองสาย ซึ่งยุติการทํางานที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เออร์ไวน์ (UCI) และ "pendant") ปัจจุบันพื้นที่ที่อยู่อาศัยมีพรมแดนติดกันอยู่สองเขตในเชิงพาณิชย์ คือเครือจักรภพไอร์ไวน์ ทางตะวันตก (ส่วนหนึ่งของเมืองเซาท์โคสต์พลาซ่า-จอห์น เวย์น แอร์พอร์ต) และ Irvine Spectrum ทางตะวันออก ร่องรอย ของ การออก แบบ วง กลม แบบ ดั้งเดิม ยังคง เห็น ได้ ใน โครงร่าง ของ วิทยาเขต UCI และ ทะเลสาบ ประดิษฐ์ สอง แห่ง ที่ ใจกลาง วูดบริดจ์ หนึ่ง ใน หมู่บ้าน กลาง

พื้นที่วางแผนของไอร์ไวน์

ทุก ถนน มี ที่ ให้ อนุญาต จัด เขต สิทธิ ของ สาย ไฟฟ้า ยัง ใช้ เป็น ทาง เดิน จักรยาน สวน สาธารณะ และ เข็มขัด สีเขียว เพื่อ ผูก เก็บ น้ํา กัน แบบ นิเวศวิทยา เมือง นี้ จะ ชะลอ ทิวทัศน์ ที่ มี น้ํา ที่ เรียก คืน มา สมาคม ของ เจ้าของ บ้าน ซึ่ง ดูแล ชุมชน แห่ง หนึ่ง ออก กําลัง การ ควบคุม การ ปรากฏตัว ของ บ้าน ที่ แตกต่าง กัน ไป จาก การ ที่ บ้าน เกิดขึ้น ใน บริเวณ ที่ มี ข้อ จํากัด มาก กว่า นั้น การ ขน ของ บ้าน สี และ ภูมิทัศน์ ของ บ้าน จะ ถูก ควบคุม พื้นที่เก่าแก่ของหมู่บ้านนอร์ทวูดที่พัฒนาขึ้นในช่วงต้นทศวรรษที่ 1970 ของบริษัทไอร์ไวน์ มีความแตกต่างของการเป็นหมู่บ้านที่ใหญ่กว่าซึ่งไม่ได้อยู่ในสังกัดของสมาคมเจ้าของบ้าน ผลก็คือ เจ้าของบ้านในพื้นที่นอร์ทวูดเก่าแก่ ไม่ได้จ่ายค่าธรรมเนียมสมาคมประจําหมู่บ้านรายเดือน พื้นที่ บริเวณ ใกล้เคียง โดย ทั่วไป แล้ว ไม่ ใช่ เครื่องแบบ ใน รูปแบบ ที่ ปรากฏ เหมือน กับ หมู่บ้าน อื่น ๆ เช่น เวสท์ พาร์ค และ วูดบริดจ์ อย่างไร ก็ตาม หมู่บ้าน ที่ ควบคุม ได้ เข้มงวด มาก ขึ้น โดย ทั่วไป แล้ว จะ มี โอกาส มาก ขึ้น เช่น สระว่ายน้ํา เฉพาะ สมาชิก ศาล เทนนิส และ สวน สาธารณะ

นอกเหนือจากสมาคมแล้ว เจ้าของบ้านในหมู่บ้านที่พัฒนาขึ้นในทศวรรษ 1980 และหลังจากนั้นอาจมีการเก็บภาษีพิเศษของเมลโล-รูส ซึ่งเกิดขึ้นในช่วงหลังการเสนอขาย 13 สําหรับเจ้าของบ้านในพื้นที่เหล่านี้ สมาคมดังกล่าวประกอบกับภาษีพิเศษเมลโล-รูสอาจเพิ่มขึ้นได้อย่างมีนัยสําคัญต่อค่าใช้จ่ายในการดํารงชีพในเมือง

รูว์ รูเอด้า จัตุรัส อิเวน สเปคตรัม

สะพานเหนือทะเลสาบ ทะเลสาบเทียม ในวูดบริดจ์ ซึ่งเป็นย่านที่มีสไตล์แอตแลนติก

หมู่บ้าน

แต่ละ หมู่บ้าน ได้ ถูก วาง แผน ไว้ ใน ตอน แรก ว่า จะ มี โครงสร้าง สถาปัตยกรรม ที่ แตกต่าง ออกไป

ภูมิอากาศ

ในช่วงฤดูใบไม้ผลิและช่วงต้นของฤดูร้อนที่อิร์ไวน์นั้น เป็นไปได้กับปรากฏการณ์โกลมในเดือนมิถุนายน ซึ่งครอบคลุมทั่วไปในแคลิฟอร์เนียตอนใต้ ด้วยเช้ามืดที่ล้นและเป็นครั้งคราว ฤดูร้อนปลายฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงมีอากาศแห้งเป็นบางครั้งเนื่องจากอากาศชื้นมีช่วงออกจากมหาสมุทรแปซิฟิกช่วงเฮอร์ริเคนทางตะวันตกของเม็กซิโก ฤดูหนาวก็อ่อนไหว ฤดูหนาวส่วนใหญ่ไม่มีน้ําค้างแข็ง และอาจร้อนและแห้งได้เมื่อลมพัดผ่านซานตาอานา ปริมาณน้ําฝนในไอร์ไวน์เกิดขึ้นเป็นส่วนใหญ่ในช่วงฤดูหนาว เพราะ เออร์ไวน์ อยู่ ใกล้ ชาย ฝั่ง แล้ว ส่วน ต่าง ๆ ของ เออร์ไวน์ มี จุลินทรีย์ แตกต่าง กัน ยก ตัวอย่างเช่น ผลกระทบ ของ จูน กลอม นั้น แข็งแกร่ง ขึ้น ใน ภาค ใต้ ของ เออร์ไวน์ ใกล้ มหาสมุทร แปซิฟิค

บางครั้งหิมะในเทือกเขาซานตาอานา ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเออร์ไวน์ หิมะภายในบริเวณที่นอนต่ําของเออร์ไวน์นั้นหายากมาก แต่บริเวณนั้นมีหิมะหนาสามนิ้วในเดือนมกราคมพ.ศ. 2492 พายุทอร์นาโดถูกทําลายใน Irvine ในปี 1991 เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในออเรนจ์เคาน์ตี้ โดยทั่วไปจะประมาณ 1 ครั้งทุก 5 ปี

ในปี 2559 ไอร์ไวน์ได้กลายเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในทวีปสหรัฐอเมริกา ด้วยความอุดมสมบูรณ์ของชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชีย ซึ่งครอบครองอยู่ประมาณ 45% ของประชากรในเมือง

2010

สํามะโนสหรัฐอเมริกา ค.ศ. 2553 รายงานว่า เออร์ไวน์มีประชากร 212,375 คน ความหนาแน่นของประชากรคือ 3,195.8 คนต่อตารางไมล์ (1,233.9/km²) เครื่องสําอางเชื้อชาติของไอร์ไวน์นั้นเป็นสีขาว 107,215 (50.5%) สีขาว, 3,718 (1.8%) แอฟริกันอเมริกัน, 355 (0.2%) ชนพื้นเมืองอเมริกัน, 83,176 (39.2%) เอเชีย, 334 (0.2%) หมู่เกาะแปซิฟิก, 5,86 7 (2.8%) จากคู่แข่งอื่นๆ และ 11,710 (5.5%) จากสองเชื้อชาติขึ้นไป ชาวสเปนหรือชาวลาติโนในทุกเชื้อชาติล้วนมี 19,621 คน (9.2%) คนที่ไม่ใช่ฮิสแปนิก ไวท์มีประชากร 45.1%

สํามะโนประชากรรายงานว่ามีประชากร 205,819 คน (96.9%) อาศัยอยู่ในครัวเรือน, 5,968 (2.8%) อาศัยอยู่ในกลุ่มที่ไม่ใช่สถาบัน และ 588 (0.3%) อยู่ในสถาบัน

มีครอบครัวอยู่ 78,978 ครัวเรือน ซึ่งมีเด็กอายุต่ํากว่า 26,693 (33.8%) ที่มีอายุ 18 ปี มี 40,930 (51.8%) เป็นคู่สมรสเพศตรงข้ามกัน ซึ่งมีสามีอยู่ด้วยกัน 7,545 (9.6%) มีหญิงสาวที่ไม่มีสามีปัจจุบัน 2,2 78 (3.8%) มีแม่บ้านชายที่ไม่มีภรรยาอยู่ด้วย มีห้างหุ้นส่วนตรงข้ามกันที่ยังไม่ได้สมรสกัน 3,218 (4.1%) คู่สมรสกัน และ 463 (0.6%) คู่สมรสเพศเดียวกันหรือคู่หูเดียวกัน 18,475 ครัวเรือน (23.4%) ถูกสร้างขึ้นจากบุคคลทั่วไป และ 4,146 (5.2%) มีบุคคลอยู่คนเดียวมีอายุ 65 ปีขึ้นไป ขนาด ของ บ้าน โดย เฉลี่ย คือ 2 . 61 มี 51,453 ครอบครัว (65.1% ของทุกครอบครัว); ขนาดโดยเฉลี่ยของตระกูลคือ 3.13

การกระจายอายุของประชากรมีดังนี้: 45,675 คน (21.5%) มีอายุต่ํากว่า 18, 30,384 คน (14.3%) อายุ 18 ถึง 24, 66,670 คน (31.4%) อายุ 25 ถึง 44, 51,185 คน (24.1%) 5 ถึง 64 และ 18,461 คน (8.7%) ซึ่งมีอายุ 65 ปีขึ้นไป อายุ เฉลี่ย อยู่ ที่ 33 . 9 ปี สําหรับ ผู้หญิง ทุก ๆ 100 คน มี ผู้ ชาย 94 . 9 คน สําหรับ ผู้หญิง ทุก ๆ 100 คน อายุ 18 ปี และ มาก กว่า นั้น มี ผู้ ชาย 92 . 4 คน

มี 83,899 หน่วย ที่พักอาศัยโดยเฉลี่ย 1,262.5 หน่วยต่อตารางไมล์ (487.5/km²) ซึ่ง 39,646 (50.2%) ถูกครอบครองโดยเจ้าของ และ 39,332 (49.8%) ถูกครอบครองโดยผู้เช่า อัตราการว่างงานของเจ้าของบ้านคือ 2.2%; อัตราการเช่าว่าง 6.2% 109,846 คน (51.7% ของประชากร) อาศัยอยู่ในหน่วยที่อยู่อาศัยที่เป็นเจ้าของและประชากร 95,973 คน (45.2%) อาศัยอยู่ในเขตที่อยู่อาศัยเพื่อเช่าที่อยู่อาศัย

ในช่วงปี 2009-2013 เออร์ไวน์มีครัวเรือนกลางรายได้ 90,585 ดอลลาร์ พร้อมด้วยประชากร 12.2% ที่อยู่ต่ํากว่าเส้นความยากจนของรัฐบาลกลาง

2000

สํามะโนประชากร 2000 คน พบ ว่า มี ประชากร 143 , 072 คน 51,199 ครอบครัว และ 34,354 ครอบครัว ใน เมือง ความหนาแน่นของประชากรคือ 3,098.0 ชาวบ้านต่อตารางไมล์ (1,196.2/^km2) สําหรับสํามะโนประชากร มี หน่วย อัศวิน 53 , 711 หน่วย ที่ ความ หนาแน่น เฉลี่ย คือ 1 , 163 . 0 ต่อ ตาราง ไมล์ (449.1/km²) การแต่งหน้าเชื้อชาติของเมืองดังกล่าวประกอบไปด้วยประชากรผิวขาว 61.1% และประชากร 7.4% คือชาวสเปนหรือละตินในทุกเชื้อชาติ ผิวดํา 1.5% หรือชาวแอฟริกันอเมริกันพื้นเมือง 0.2% ชาวอเมริกันพื้นเมือง 29.8% ชาวเอเชียพื้นเมือง 1.1% หมู่เกาะแปซิฟิค 2.5% จากเชื้อชาติอื่น ๆ และ 4.8% จากคู่แข่งอย่างน้อยสองชนิด

มีครอบครัว 51,199 ครัวเรือน ซึ่ง 36.0% มีเด็กอายุต่ํากว่า 18 ปี มีคู่สมรส 53.8% อยู่ด้วยกัน 9.8% มีแม่บ้านหญิงที่ไม่มีสามีอยู่ด้วย และ 32.9% ไม่ใช่ครอบครัว 22.8% ของครัวเรือนทั้งหมด ถูกสร้างขึ้นจากบุคคล และ 5.0% มีคนอยู่คนเดียว อายุ 65 ปีขึ้นไป ขนาด ของ บ้าน โดย เฉลี่ย คือ 2 . 70 คน และ ขนาด ของ ครอบครัว โดย เฉลี่ย คือ 3 . 17

ในเมืองนี้ประชากรก็แพร่กระจาย 23.5% ด้วยอายุต่ํากว่า 18, 14.4% จาก 18 ถึง 24, 32.3% จาก 25 ถึง 44, 22.6% จาก 45 ถึง 64, และ 7.2% ซึ่งมีอายุ 65 ปีขึ้นไป อายุ เฉลี่ย อยู่ ที่ 33 ปี สําหรับ ผู้หญิง ทุก ๆ 100 คน มี ผู้ ชาย 93 . 8 คน สําหรับ ผู้หญิง ทุก ๆ 100 คน อายุ 18 ปี และ มาก กว่า นั้น มี ผู้ ชาย 90 . 0 คน

ตามข้อมูลจากสํานักงาน สํามะโนประชากร ปี 2550 ได้ประมาณการว่ารายได้ปานกลางสําหรับครัวเรือนในเมืองนี้มีราคา 98,923 ดอลลาร์ และรายได้เฉลี่ยสําหรับครอบครัวหนึ่งครอบครัวคือ 111,455 ดอลลาร์ ตัว เลข เหล่า นี้ ทํา ให้ เออร์ไวน์ เป็น เมือง ที่ รวย ที่สุด อันดับ ที่ เจ็ด ใน สหรัฐอเมริกา เป็น เมือง ที่ มี ประชากร 65 , 000 คน หรือ สูง กว่า 9.1% ของประชากรและ 5.0% ของครอบครัว อยู่ต่ํากว่าเส้นความยากจน ในจํานวนประชากรทั้งหมด 6.1% ของคนที่มีอายุต่ํากว่า 18 และ 5.6% ของทั้งหมด 65 ปีและสูงกว่า อาศัยอยู่ต่ํากว่าเส้นความยากจน

ใน ปี 2006 ค่า เช่า รวม ของ คน กลาง ที่ จ่าย ให้ กับ ที่อยู่อาศัย คือ 1 , 660 ดอลลาร์ ต่อ เดือน นี่ คือ ที่ สูง ที่สุด ใน สหรัฐ ฯ ของ คน กว่า 100 , 000 คน การพุ่งพรวดของค่าใช้จ่ายสูงของที่อยู่อาศัยเป็นประเด็นสําคัญใน Irvine และออเรนจ์เคาน์ตี้ เนื่องจากสภาเมืองกําลังเผชิญกับความกดดันในการอนุมัติโครงการจัดหาที่อยู่อาศัยเพื่อให้มีรายได้ในอนาคตเป็นไปตามความต้องการของพลเมืองชั้นแรงงาน

โรงเรียนมัธยมแห่งเออร์ไวน์

แมคกอจ์ ฮอลล์ แห่งมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย, เออร์ไวน์

เออร์ไวน์ ถูก เลือก ใน ปี 2008 โดย CNNMoney . com เป็น ที่ ๆ ดี ที่สุด อันดับ สี่ ใน สหรัฐอเมริกา ใน ปี 2012 มี การ จัด อันดับ เป็น อันดับ ที่ หก ใน ประเทศ ใน เดือนกันยายน 2554 ธุรกิจ ทุก สัปดาห์ ได้ ระบุ ว่า เออร์ไวน์ เป็น เมือง ที่ ดี ที่สุด เป็น เมือง ที่ ห้า ใน สหรัฐฯ เออไวน์ อยู่ ใน ตําแหน่ง ที่ ปลอดภัย ที่สุด ใน อเมริกา อย่าง สม่ําเสมอ โดย มี ประชากร กว่า 100 , 000 คน ใน ปี 2014 เออร์ไวน์ ได้รับ การ ตั้ง ชื่อ ให้ เป็น เมือง ที่ มี การ บริหาร ดี ที่สุด ใน สหรัฐ ฯ ภายใน วอลล์สตรีท 24 ชั่วโมง ตลอด 24 ชั่วโมง ในเดือนมีนาคม 2550 บริษัทกระเป๋าสตางค์แสดงว่าไอร์ไวน์เป็นสถานที่ที่มีความสุขที่สุดอันดับสามในสหรัฐ ใน เดือนมิถุนายน 2017 เออร์ไวน์ ได้รับ ชื่อ ว่า เมือง ที่ ดี ที่สุด ใน อเมริกา คือ เมือง Niche . com ใน ปี 2019 เออร์ไวน์ ได้รับ ชื่อ ว่า เมือง ที่ มี ความสุข มาก ที่สุด เป็น เมือง ที่ 2 ใน อเมริกา โดย BusinessInsider และ #18 ที่ ที่ ดี ที่สุด ที่จะ อยู่ ด้วย นิตยสาร เงิน

น้ําพุที่ Ivine Spectrum Center ศูนย์และบริเวณโดยรอบเป็นส่วนสําคัญของเศรษฐกิจของไอร์ไวน์

สํานักงานใหญ่ของบลิซซาร์ดเอ็นเตอร์เทนเมนต์ตั้งอยู่ในเออร์ไวน์

ในบริษัทอื่นๆ โทชิบา อเมริกา อีเลคโทรนิคส์ ตั้งอยู่ในอาคารเกตเวย์นิวพอร์ตบนแมคอาเธอร์ บูลเวิร์ด

ข้อมูลการท่องเที่ยวของไอร์ไวน์นั้น ได้รับการประสานงานผ่านทาง โครงการไอร์ไวน์ปลายทาง ซึ่งดําเนินการโดยหอการค้า โปรแกรมนี้ให้ข้อมูลแก่ Irvine เป็นสถานที่พักผ่อนและเป็นปลายทางสําหรับการประชุม กิจกรรม และโครงการริเริ่มธุรกิจอื่นๆ Irvine ได้รับการจัดอันดับเป็นเมืองชั้นนําแห่งหนึ่งสําหรับธุรกิจที่เริ่มต้นธุรกิจ และเศรษฐกิจที่เข้มแข็งและเติบโตอย่างรวดเร็วของ Irvine ได้ช่วยจัดตั้ง Oreange County ให้เป็นหนึ่งในตลาดงานที่เติบโตเร็วที่สุดสิบแห่ง

ไอร์ไวน์ ยัง ถูก ใช้ เป็น ตําแหน่ง สําหรับ โครงการ ภาพยนตร์ รัฐบาล ของ เมือง ให้ สิทธิ การ ถ่ายทํา ฟรี หรือ ต้นทุน ต่ํา และ ให้ ข้อมูล ที่ตั้ง แก่ การผลิต ที่ มี แนวโน้ม จะ เป็น อิสระ

ธุรกิจ

บริษัทต่อไปนี้มีสํานักงานใหญ่อยู่ที่ Irvine:

บริษัทระหว่างประเทศต่อไปนี้มีสํานักงานใหญ่ของอเมริกาเหนือในเออร์ไวน์:

นายจ้างสูงสุด

ณ ปี 2018-19 นายจ้างสูงสุดในเมืองคือ

สํานักงานใหญ่บรอดคอมที่สวนวิจัยแห่งมหาวิทยาลัยยูซีไอร์ไวน์

เทศกาลไอร์วีนโกลบอลวิลเลจ

ทุกเดือนตุลาคม Ivene เป็นเจ้าภาพจัดเทศกาล Irvine Global Lightel เพื่อฉลองความหลากหลายของพลเมืองของ Irvine และออเรนจ์เคาน์ตี้ เทศกาลนี้ประกอบด้วยการแสดงนิทรรศการศิลปะของพ่อค้าในท้องถิ่น ความบันเทิงจากวัฒนธรรมที่หลากหลาย และการสุ่มตัวอย่างอาหารจากหลายภูมิภาคของโลก งานนี้เคยจัดขึ้นที่ สวนอนุสรณ์ของผู้พันบิล บาร์เบอร์ นาวิกโยธิน แต่นับแต่นั้นมา ได้ถูกย้ายไปที่สวนออเรนจ์ เคาน์ตี้ เกรท

สถานีโทรทัศน์อีร์ไวน์

สถานีโทรทัศน์ชุมชน Irvine (ICTV) ออกฉายและออกอากาศรายการโทรทัศน์เกี่ยวกับข่าว กีฬา ศิลปะ วัฒนธรรม และความปลอดภัยของชุมชน Irvine คําขวัญของ ICTV คือ "สําหรับคุณเกี่ยวกับคุณ" ICTV ออกอากาศใน Cox Communications channel 30 และออนไลน์

สถานที่ถ่ายทํา

ตามข้อมูลของอินเทอร์เน็ตมูฟวี่ฐานข้อมูล (IMDb) การผลิตต่อไปนี้อาจได้รับการถ่ายทําบางส่วนหรือทั้งหมดใน Irvine:

ไลบรารี

ไอไวน์มีห้องสมุดสาธารณะสามแห่ง: ห้องสมุดแห่งมรดกภาค สวน ห้องสมุดแห่งมหาวิทยาลัย และห้องสมุดเคที่ วีเลอร์ ห้องสมุดมรดกโลกนี้ใช้เป็นห้องสมุดอ้างอิงประจําภูมิภาคของเขตสีส้มตอนกลาง และมีธุรกิจที่เข้มแข็งและเน้นศิลปะในขณะที่ห้องสมุดแห่งมหาวิทยาลัยพาร์คมีหนังสืออยู่ 95,745 เล่ม รวมทั้งคอลเลกชันที่เกี่ยวข้องกับจีนด้วย เคธี่ วีเลอร์ เป็นหลานสาวของ เจมส์ เออร์ไวน์ และห้องสมุดเป็นแบบจําลองของบ้าน ของ ไอร์ไวน์ ที่เธอโตมา นอกจาก นี้ ห้องสมุด UCI ส่วน ใหญ่ ก็ เปิด ให้ กับ สาธารณะ

จุดสนใจ

ลูกโป่งลายอากาศของออเรนจ์เคาน์ตี

กีฬา

ไอร์ไวน์เป็นบ้านของยูเอสเอวอเตอร์โปโล ซึ่งเป็นหน่วยงานปกครองของกีฬาโปโลน้ํา

ไอร์ไวน์มีสวนชุมชน และสวนสาธารณะในละแวกนี้ สวน สาธารณะ ชุมชน มี สถานที่ สาธารณะ อยู่ ใน แต่ละ เว็บไซต์ อุทยานในละแวกนี้สร้างพื้นที่เปิดกว้างและกิจกรรมพักผ่อนหย่อนใจภายในหมู่บ้านต่างๆของไอร์ไวน์ สวนชุมชนนอร์ทวูดโดยเฉพาะ ได้ทําการเพิ่มพิเศษขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ อนุสรณ์สถานแห่ง นอร์ทวูด กราติจูด และ ออเนอร์ เมโมเรียล เป็นอนุสรณ์สถานแห่งแรกในสหรัฐอเมริกา ที่เคยสร้างมาก่อนสงครามจะสิ้นสุด รายชื่อทหารสหรัฐฯ ที่เสียชีวิตจากอิรักและอัฟกานิสถาน และเมื่อทําการอุทิศตัวเมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายน 2553 ได้ระบุชื่อทหารกว่า 5,700 คน (ในพื้นที่ 8,000 ชื่อ) นอกจาก นี้ ยัง ไม่ เห็น ประวัติ ของ อนุสรณ์สถาน สงคราม อีก ด้วย จะ มี การ อัพเดต ต่อ ปี

ชุมชน

อุทยานในละแวก

พื้นที่ สาธารณะ อื่น ๆ ใน เออร์ไวน์ ไม่ ใช่ ส่วน หนึ่ง ของ แผนก สวน สาธารณะ เมือง รวม ไป ถึง วิลเลียม อาร์ สวนเขตเมสัน, อัลดริช พาร์ค ในมหาวิทยาลัยยูซีไอร์ไวน์ และ สถานรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ซาน โจควิน

การปกครองส่วนท้องถิ่น

Irvine เป็นเมืองเช่าเหมาลํา ปฏิบัติการภายใต้ สภา/ผู้จัดการของรัฐบาล

สภานคร

สภา นคร ประกอบ ด้วย สมาชิก นายกเทศมนตรี และ สมาชิก สภา นคร นายกเทศมนตรี ได้ ให้ บริการ ระยะ เวลา สอง ปี และ สมาชิก สภา ได้ ทํา ตาม เงื่อนไข สี่ ปี เมืองนี้มีขีดจํากัดสองระยะ สําหรับเจ้าหน้าที่การเลือกตั้ง การเลือกตั้ง จะ ถูก จัด ขึ้น ทุก ๆ สอง ปี ใน จํานวน ปี คู่ ระหว่าง การเลือกตั้ง แต่ละ ครั้ง สมาชิก สภา สอง คน และ ที่ นั่ง ของ นายกเทศมนตรี ได้ มา พิจารณา สภาเมืองแต่งตั้งผู้จัดการเมือง ซึ่งทําหน้าที่เป็นผู้บริหารของเมือง สภาเมืองได้ตั้งนโยบายสําหรับเมือง และผู้จัดการเมืองต้องรับผิดชอบการนํานโยบายนั้นไปปฏิบัติ สภาเทศบาลเมืองได้แต่งตั้งอาสาสมัครที่ให้บริการคณะกรรมการที่ปรึกษา คณะกรรมการและคณะกรรมการต่าง ๆ

ตามรายงานการเงินประจําปีของเมือง FY2014-2015 เมื่อวันที่ 30 มิถุนายน 2558 เมืองนี้มีสินทรัพย์สุทธิเป็นมูลค่า 2.59 พันล้านดอลลาร์ FY2014-15 รายได้รวม 395.2 ล้านดอลลาร์ โดยมีบัญชีภาษีทรัพย์สินเป็นมูลค่า 50.7 ล้านดอลลาร์ และบัญชีภาษีขายเป็นมูลค่า 58.8 ล้านดอลลาร์ ณ วันที่ 30 มิถุนายน 2558 เงินทุนของรัฐบาลของเมืองได้รายงานการรวมยอดเงินกองทุนรวมเป็นมูลค่า 960.9 ล้านดอลลาร์

โครงสร้างของการจัดการและการประสานงานของบริการเมืองคือ:

จังหวัด

เมือง ไอร์ไวน์ ได้รับ ใช้ จาก 8 แผนก แผนกเหล่านี้มีหน้าที่ดูแลและดําเนินธุรกิจทั้งหมดของศาลากลางจังหวัด และบริการของหน่วยงานเหล่านี้:

บริการ

บริการที่เมืองให้ประกอบไปด้วย:

บริการสนับสนุนมีให้ผ่านทางหน่วยงานอื่นๆ ได้แก่: เขต ของ โรง เรียน รวม ของ Irvine , เขต ของ Tustin Unified School , Sourthern Califorian Edison , Irvine Ranch Water เขต และ ออเรนจ์เคาน์ตี้ ไฟร์ ออกฤทธิ์

รัฐและรัฐบาลกลาง

ใน สภา รัฐ แคลิฟอร์เนีย เออไวน์ อยู่ ใน เขต วุฒิสภา ที่ 37 แสดง โดย จอห์น มัวร์ ลาค รีพับลิกัน ใน สมัชชา รัฐ แคลิฟอร์เนีย มัน ถูก แยก ออก ระหว่าง สมัชชา แห่ง ที่ 68 ซึ่ง แสดง โดย สมาชิก รีพับลิกัน สตีเวน ชอย และ สมัชชา ที่ 74 แสดง โดย เดโมแครต คอตตี้ เพทรี -นอร์ริส

ระหว่าง การ ถดถอย ใน ปี 2554 เออร์ไวน์ ได้ กลาย มา เป็น ส่วน หนึ่ง ของ เขต 45 ของ รัฐสภา แคลิฟอร์เนีย เขต 45 แสดง โดย เดโมแครท เคที่ พอร์เตอร์

การเมือง

ตามข้อมูลจากรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศแคลิฟอร์เนีย ณ วันที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2551 เออร์ไวน์มีผู้ลงทะเบียน 126,142 คน จากจํานวนนั้น 44,611 (35.37%) ของพรรคประชาธิปัตย์ 32,105 (25.45%) ได้ลงทะเบียนเป็นรีพับลิกัน และ 44,863 (35.57%) ได้ปฏิเสธการเป็นพรรคการเมือง/ไม่เป็นอิสระ ไอร์ไวน์ เป็น หนึ่ง ใน แปด เมือง ใน แคลิฟอร์เนีย ที่ มี ผู้ มี สิทธิ ออก เสียง ออก เสียง เป็น อิสระ ต่อต้าน การ เลือกตั้ง หรือ ผู้ มี สิทธิ ออก เสียง ส่วน ใหญ่ ที่ ลง ทะเบียน ใน สอง พรรค หลัก

เออไวน์ สัญญากับเขตออเรนจ์ เพื่อบริการไฟและการแพทย์ การป้องกันไฟในไอร์ไวน์ ได้รับมาจากหน่วยดับเพลิงออเรนจ์เคาน์ตี้ โดยหน่วยรถพยาบาล จาก Falk Ambulance กรมตํารวจไอร์ไวน์ (IPD) เป็นผู้บังคับใช้กฎหมาย IPD ดําเนินการในเมืองชานเมือง ที่มีคะแนนว่าเป็นหนึ่งในอัตราอาชญากรรม ที่ต่ําที่สุดในเมือง กับกว่า 100,000 คน ที่ FBI อยู่ทุกปีนับตั้งแต่ปี 2005 กรมตํารวจของมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียยังมีอํานาจตามกฎหมายซึ่งรวมถึงอํานาจการจับกุม ในพื้นที่ของเมืองใกล้กับมหาวิทยาลัยยูซี อีร์ไวน์ ขณะที่กรมตํารวจของมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียมีอํานาจในเขตเมืองใกล้กับมหาวิทยาลัยซีเอสยู เฟิลเลอร์ตัน เออร์ไวน์ วิทยาลัยอีร์ไวน์ แวลลีย์ ยังรักษาไว้ในสถานีตํารวจ

การศึกษาหลักและรอง

เออไวน์ส่วนใหญ่อยู่ในเขต Irvine Unified School (IUSD) โรง เรียน มัธยม ห้า แห่ง ใน ประเทศ ไอดอส คือ โรง เรียน มัธยม มหาวิทยาลัย เออร์ไวน์ โรง เรียน มัธยม นอร์ทวูด โรง เรียน มัธยม วูดบริดจ์ และ โรง เรียน มัธยม พอร์ตอลา อาร์โนลด์ โอ โรงเรียนมัธยมของแบคแมน ตั้งอยู่ที่อีร์ไวน์ แต่อยู่ในเขต ของทัสติน โรง เรียน มัธยม 5 แห่ง ใน ประเทศ อิสหรัฐ รวม ทั้ง โรง เรียน มัธยม แบคแมน ได้ นํา ไป วาง ใน ราย ชื่อ ของ โรง เรียน มัธยม สหรัฐ แห่ง แรก ใน 1 , 300 แห่ง ตลอด กาล

อีริไวน์ยังเป็นบ้านของโรงเรียนประถมและมัธยมด้วย รวมทั้งสองทางเลือก รอบปี เปิดโรงเรียนเค-8 พลาซา วิสต้า และ วิสต้า เวอร์เด้ ส่วน หนึ่ง ของ ภาค เหนือ และ ตะวัน ตก ของ เมือง อยู่ ใน เขต ของ โรง เรียน รวม ทัสติน

สถาบันอุดมศึกษา

เออร์ไวน์ เป็นบ้านของมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เออร์ไวน์ ซึ่งเป็นวิทยาลัยใหม่ล่าสุดแห่งที่สอง (ก่อตั้งขึ้นในปี 1965) ในระบบยูซี หลังมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เมอร์เซด สถาบันการศึกษาระดับสูงอื่น ๆ ในอีร์ไวน์ ได้แก่ มหาวิทยาลัยคอนคอร์เดียตอนใต้ มหาวิทยาลัยเวสคอร์เดีย มหาวิทยาลัยเวสต์คลิฟฟ์ มหาวิทยาลัยพาร์กอร์นาฟิฟอร์เนีย มหาวิทยาลัยพาร์เมินัลฟอร์เนียซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่เรียนรู้ทางไกล มหาวิทยาลัยอิร์วีนแวลลีย์ วิทยาลัยการสัมมนาเชิงฟุลเลอร์ สถาบันออกแบบและการจัดซื้อสินค้า วิทยาลัยออเรนจ์เคาน์ตี มหาวิทยาลัยสแตนบริดจ์ และวิทยาเขตดาวเทียมของมหาวิทยาลัยรัฐแคลิฟอร์เนียฟูลเลอร์ตัน มหาวิทยาลัย แชปแมน และ มหาวิทยาลัย อเมริกา โซก้า อยู่ ใน เมือง ที่ ติด กัน

จากข้อมูลของสํามะโนสหรัฐฯ ปี 2543 อิร์ไวน์ได้รับการจัดอันดับเป็นอันดับที่ 7 ของทั่วประเทศ ในบรรดาเมืองที่มีประชากรอย่างน้อย 100,000 คน โดยมีเปอร์เซ็นต์สูงสุดของคนอายุอย่างน้อย 25 ปี ที่มีปริญญาเอก โดยมีผู้อาศัย 3,589 คนรายงานเรื่องการศึกษาดังกล่าว

ศูนย์คมนาคมไอร์ไวน์ หรือที่รู้จักกันในนามสถานีรถไฟเอร์ไวน์

ยานยนต์

ถนนและอินเตอร์เซกชันที่เป็นของเมืองนี้มีสัญลักษณ์ทางการค้าและเป็นเส้นใยที่เชื่อมโยงกับศูนย์วิจัยและควบคุมการจราจร Irvine (ITRAC) ของเมือง กล้องจราจรและเซ็นเซอร์ภาคพื้นดินจะคอยตรวจสอบกระแสการรับส่งข้อมูลทั่วเมืองและปรับเวลาสัญญาณโดยอัตโนมัติเพื่อให้การจราจรติดขัดอยู่ด้วยกันได้ ทําให้ยานพาหนะจํานวนมากขึ้นสามารถหลีกเลี่ยงไฟแดงได้ ทางหลวงสายสําคัญหลายทางผ่านอิร์ไวน์ (ระหว่างรัฐ 5 และระหว่างรัฐ 405 (แคลิฟอร์เนีย) ทางหลวงรัฐแคลิฟอร์เนียหมายเลข 73 ทางหลวงรัฐแคลิฟอร์เนียหมายเลข 133 ทางหลวงรัฐแคลิฟอร์เนียหมายเลข 241 และทางหลวงรัฐแคลิฟอร์เนียหมายเลข 261) เส้นเลือดแดงใหญ่ผ่านเอิร์ไวน์นั้นถูกสร้างขึ้นอย่างกว้างขวางและทํางานในทิศตะวันออกเฉียงเหนือโดยมีความเร็วสูงกว่า 50 ไมล์ต่อชม. (80 กม./ชม.) ผล มา จาก เวลา ของ สัญญาณ ถนน ที่ กว้าง และ รูปแบบ ถนน ถนน ถนน ทาง ข้าง ไอร์ไวน์ นั้น สามารถ จัด การ รถ ติด ได้ มาก กว่า เมือง อื่น ๆ ใน ออเรนจ์เคาน์ตี้

ใน ปี 2015 5 . 0 เปอร์เซ็นต์ ของ ครอบครัว ไอร์ไวน์ ไม่ มี รถ คัน หนึ่ง ซึ่ง ลด ลง เหลือ 4 . 0 เปอร์เซ็นต์ ใน ปี 2559 ค่าเฉลี่ย ของ ประเทศ คือ 8 . 7 เปอร์เซ็นต์ ใน ปี 2016 ไอร์ไวน์ เฉลี่ย รถ 1 . 83 คัน ต่อ ครัวเรือน ใน ปี 2559 เมื่อ เทียบ กับ ค่า เฉลี่ย ของ ประเทศ หนึ่ง . 8

บริการขนส่งมวลชนและการขนส่ง

รถบัสและรถกระสวย

เส้นทางรถบัสท้องถิ่น ทํางานโดยหน่วยงานขนส่งออเรนจ์เคาน์ตี้

เมืองของเออร์ไวน์ ได้ให้บริการรถบัสขนส่งมวลชนของตัวเอง เรียกว่า iShuttle ตั้งแต่ปี 2008 มี การ บิน เดินทาง 4 วัน ทํา การ บริการ ผู้ จ้าง ราย ใหญ่ พื้นที่ อยู่อาศัย ศูนย์ การค้า และ ศูนย์ ขนส่ง สองบรรทัด เส้นทาง A และ เส้นทาง B เชื่อมต่อสถานี Tustin Metrolink เข้ากับพื้นที่ Irvine Business Complex ถนนสาย A ให้บริการระหว่างสถานีทัสติน เมโทรลิงค์ และสนามบินจอห์น เวย์น กับสถานีรถแวนคาร์แมน อเวนิว เดินทางสาย B ไปตามถนนแจมโบรี ก่อนจะเดินทางต่อ ไปที่ถนนหลักและมิเชลสัน เส้นทาง C และเส้นทาง D ที่เหลืออยู่สองเส้น เสนอความสัมพันธ์ระหว่างสถานี Irvine และเขต Spectrum ของ Irvine ซึ่งรวมถึงนายจ้างใหญ่ ศูนย์ Irvine Spectrum และชุมชนที่อยู่อาศัย ในสวนสาธารณะและหมู่บ้านแห่งนั้น เส้นทางสาย C จะตามมาด้วยรถไอร์ไวน์ เซ็นเตอร์ ไดร์ฟ และสิ้นสุดที่วิทยาเขตของกลุ่มทุน ในขณะที่ถนน D ให้บริการ Irvine Spectrum Center, Kaiser Firvine Medical Center และโรงพยาบาล Hoag Irvine

รถไฟโดยสาร

เออร์ไวน์ได้รับการเสิร์ฟผ่านทางรถไฟฟ้าชานเมืองลอสแอนเจลิส ซานดิเอโก ริเวอร์ไซด์ และซานเบอร์นาดิโน ประจําสถานีเอิร์ไวน์และทัสตินแห่งเมืองออเรนจ์เคาน์ตี้ไลน์และสาย IE-OC OCTA กําลังนําอัตราการเพิ่มขึ้นของบริการหลักมาใช้บนบรรทัด ออเรนจ์เคาน์ตี้ โดยรถไฟจะใช้เวลาประมาณ 30 นาที ในระหว่างชั่วโมงทําการวันจันทร์ถึงศุกร์ รถไฟ Amtrak จะวิ่งประมาณ 60-90 นาที ตลอดทั้งสัปดาห์ ตามเส้นทาง Pacific Surfliner ระหว่าง San Diago และ Los Angeles รถไฟขบวนรถรางหยุดอยู่ที่สถานีเออร์ไวน์เท่านั้น ไม่เหมือนสถานีเมโทรลิงก์ ซึ่งหยุดอยู่ที่สถานีเออร์ไวน์และทัสติน Rail2Rail ผ่านรายเดือนทําให้ผู้ให้บริการสามารถใช้ทั้ง Metrolink และบริการ Amtrak ได้ บัตรผ่านมาตรฐานจะระบุให้ผู้ให้บริการรายเดียวเท่านั้น โครงสร้างที่จอดรถ 4 ชั้น เพิ่งเสร็จที่สถานีไอร์ไวน์ ในฐานะส่วนหนึ่งของการปรับปรุงสถานี

ครั้งหนึ่งเออร์ไวน์ตั้งใจจะสร้างรถราง / ทางเดิน แต่ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552 เมืองเออร์ไวน์ได้ยกเลิกโครงการ ในตอนแรกแผนการก็คือกําลังเชื่อมต่อสวนใหญ่เมืองออเรนจ์ เขต ไปยังศูนย์สเปคตรัมและธุรกิจรอบๆ ด้วยระบบขนส่งแบบเส้นทางคงที่ และได้หยุดรถที่ศูนย์ขนส่งไอร์ไวน์ด้วย (สถานีไอร์ไวน์) ใน ปี 2008 มี การ เลือก เส้นทาง สอง เส้น ที่ เป็น ไป ได้ แต่ จะ ไม่ มี การพัฒนา ใด ๆ ใน ปัจจุบัน เงิน ทุน 128 ล้าน ดอลลาร์ ทั้งหมด จะ ถูก ส่ง คืน ไป ยัง กอง ทุน วัด M และ จะ มี ให้ ใช้ สําหรับ เมือง อื่น ๆ ใน ออเรนจ์ เคาน์ตี้

รถไฟขนส่ง

ปัจจัยสําคัญในการผลักดันการขยายตัวของเออไวน์ คือระบบรางขนส่ง ATSF (ปัจจุบันคือ BNSF) เวนต้าสเปอร์คือ เออไวน์ พุ่งพรวดครั้งแรก สร้าง ขึ้น ใน ทศวรรษ 1920 มัน ย้าย ไซตรัส จาก โรง ผลิต 3 แห่ง ใน ปัจจุบัน คือ นอร์ทวูด ไป ยัง ที่ เหลือ ของ ประเทศ โรง งาน แปรรูป นี้ หลักๆแล้ว คือ นาย จ้าง คน แรก และ คน ที่ ใหญ่ ที่สุด ของ ไอร์ไวน์

พืช เริ่ม ออกจาก ธุรกิจ ใน ช่วง ทศวรรษ 1970 และ พืช ถูก ทิ้ง ไว้ ใน ปี 1985 ใน ปี 1999 หลัง จาก ที่ ได้รับ บริจาค ให้ กับ เมือง เออร์ไวน์ เมือง นี้ ได้ ถูก เปลี่ยน ให้ เป็น เวนต้า สปูร์ จักรยาน

การกระตุ้นของเออไวน์ เป็นรางรถไฟรางที่สองที่ปะทุขึ้นในเออร์ไวน์ มัน เป็น บริการ อุตสาหกรรม หลากหลาย ใน ธุรกิจ ของ อีร์ไวน์ ขณะนี้มันเห็นน้อยมากที่จะไม่มีการเคลื่อนไหว และแผนกวางแผนไอร์ไวน์ กําลังพิจารณาที่จะเปลี่ยนมันเป็นเส้นทางจักรยาน

ทางชีวภาพ

ไอร์ไวน์ มี ระบบ เลนจักรยาน และ รถราง เพื่อ สนับสนุน ให้ ใช้ จักรยาน เป็น วิธี ขนส่ง มีทางจักรยานนอกถนนยาว 44.5 ไมล์ (71.6 กม.) และทางจักรยานบนถนนยาว 282 ไมล์ (454 กม.) ในเออร์ไวน์

ไอร์ไวน์มีสี่เมือง

•   สึกูบะ, อิบารากิ, ญี่ปุ่น
•   เขตเถาหยวน, เทาหยวน, ไต้หวัน
•   เฮอร์โมซิลโล โซโนรา เม็กซิโก
•   โซโชกู, โซล, เกาหลีใต้